 |
ΓΕΝΙΚΑ Για τις περιοχές αυτές ορίστηκαν δύο διαδρομές:
Η ΠΤΗΣΗ  Προετοιμασία πληρώματος για επιτήρηση δασών (Σεπτέμβριος 2001, Ελληνικό) Μετά την απογείωση από το Ελληνικό κατευθυνόμασταν προς Καστέλα στα 1500’ και πέρνωντας άδεια από τον Π.Ε.Π. της Ελευσίνας, προχωρούσαμε στο κεντρικό μέρος της Σαλαμίνας για να βγούμε στο νοτιοδυτικό άκρο της και να συνεχίσουμε για Αίγινα και Αγκίστρι στο ίδιο ύψος. Εφόσον μας δινόταν άδεια από την Προσέγγιση Αθηνών, ανερχόμασταν στα 3500’ στην Επίδαυρο και σε αυτό το ύψος συνεχίζαμε για Σοφικό, Χιλιομόδι και Νεμέα όπου είναι τα όρια της Τερματικής Αθηνών. Εναλλακτικά, στην περίπτωση που δεν ήταν δυνατό να μας δοθεί άδεια για τα συγκεκριμένα ύψη και διαδρομές, ακολοθούσαμε τα VFR routes και έτσι από το Αγκίστρι κατευθυνόμασταν προς το Dapori point και την Κόρινθο στα 2000’ για βγούμε οριακά στο TMA Αθηνών με κατεύθυνση προς Νεμέα. Από την Νεμέα ανερχόμασταν στα 4500’ για να μπορέσουμε να διέλθουμε από τους ορεινούς όγκους της περιοχής της λίμνης Στυμφαλίας νότια και ανατολικά της Κυλλήνης. Από την Νεμέα μέχρι και το Δερβένι η φυσική ομορφιά είναι εντυπωσιακή και πλαισιώνεται από της τεράστιες πλαγιές των βουνών, από τα οροπέδια, της κοιλάδες και τις απότομες χαράδρες.  Άγρια φύση, απότομες πλαγιές και χαράδρες στο Ν.Κορινθίας (Σεπτέμβριος 2001) Η περιοχή αυτή από ότι έχουμε παρατηρήσει έχει υποστεί την δοκιμασία της πυρκαγιάς, παρόλα αυτά κάποια παρθένα δάση και τα πανήψηλα βουνά κάνουν το τοπίο ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της πτήσης (και ταυτόχρονα από τα πιο ενοχλητικά από άποψη αναταράξεων). Από το Δερβένι προς το Ξυλόκαστρο, το Κιάτο και μέχρι το Λουτράκι καλύπταμε τον Κορινθιακό κόλπο στα 3500’. Στη συνέχεια, εισερχόμασταν στην δυτική Αττική περνώντας από την Κινέτα, το Αλεποχώρι, τα Βίλλια και την Οινόη πάντα στο ίδιο ύψος. Σημειώνουμε ότι στα Γεράνια και στο όρος Πατέρα υπάρχουν πανέμορφες δασικές εκτάσεις, ενώ το σχετικά χαμηλό ύψος στην συγκεκριμένη περιοχή μας επιτρέπει να απολαύσουμε και ταυτόχρονα να επιτηρήσουμε καλύτερα τα δάση.  Χαμηλή διεύλεση από βουνοκορυφή στα Γεράνεια (Σεπτέμβριος 2001) Περνώντας στην κεντρική Αττική ερχόμασταν σε επαφή με την Ελευσίνα ξανά για να διασταυρώσουμε την περιοχή της νοτίως ώστε να κατευθυνθούμε προς το Ελληνικό για ανεφοδιασμό. Χωρίς να χάσουμε χρόνο, καταφέρναμε να απογειωθούμε ξανά από το Ελληνικό περίπου στις 14.30 και συνεχίζαμε την επιτήρηση από το σημείο που την αφήσαμε. Έτσι, περνώντας για μια ακόμη φορά από την περιοχή της Ελευσίνας φτάνουμε στην Φυλή στα 3500’. Έπειτα, ερχόμασταν σε επαφή με την Τανάγρα για να μας επιτραπεί η διεύλευση από την Αυλώνα, τον Ωροπό, τον Κάλαμο και το Γραμματικό στο ίδιο ύψος. Από το Γραμματικό προς το Μαραθώνα, την Ν. Μάκρη και μέχρι την Πεντέλη είμαστε σε επαφή με το Κοτρώνι (καθημερινές) και με την Προσέγγιση Αθηνών η οποία συνήθως μας επέτρεπε την κάλυψη των παραπάνω περιοχών σε αρκετά χαμηλό ύψος (2000΄). Έτσι, εισερχόμασταν στους ορεινούς όγκους της Πεντέλης αρκετά χαμηλά και βγαίνουμε πάνω από τον Διόνυσο ανερχόμενοι για τα 3000’ για επιστροφή στο Ελληνικό. Οι πτήσεις δασοεπιστασίας έχουν την ιδιαιτερότητα ότι είναι πτήσεις συνεχή ελέγχου της περιοχής και όχι μια απλή και συνηθισμένη πτήση στην οποία ο πιλότος δεν ενδιαφέρεται για το τι γίνεται στο έδαφος. Για το Συντονιστικό του Πυροσβεστικού σώματος είχε εκχωρηθεί μια συχνότητα (135.60ΜΗz) στην οποία αναφέραμε ότι επικίνδυνο ή ύποπτο παρατηρούσαμε. Επειδή οι πτήσεις γινόντουσαν στην καρδιά του καλοκαιριού, οι άνεμοι και οι αναταράξεις σε συνδυασμό με τα χαμηλά ύψη στα οποία πετούσαμε απαιτούσαν έμπειρους χειρισμούς. Η ορατότητα τις περισσότερες φορές ήταν αρκετά καλή κάνοντας τη πτήση πιο ευχάριστη αλλά και βοηθώντας στον εντοπισμό καπνών σε αρκετά μακρινές αποστάσεις. Για παράδειγμα, ένα πλήρωμα της αερολέσχης μας εντόπισε καπνούς (που τελικά ευτυχώς ήταν από σκουπίδια σε χωράφι) στην περιοχή της Υλίκης ενώ πετούσε πάνω σχεδόν από το Κιάτο (απόσταση 30nm!). Ο ανεφοδιασμός που γινόταν στο Ελληνικό γινόταν καθαρά για λόγους ασφαλείας αν και αρκετές φορές η διαδρομή εκτελείτο και χωρίς ανεφοδιασμό.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ |
ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
